Gdy trudno pokonać kilka schodów bez zadyszki. Dowiedz się, co to jest POChP

Choruje na nią około 380 milionów ludzi na całym świecie, w tym około 2 milionów w Polsce. Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc (POChP) to jedno z najczęściej diagnozowanych schorzeń układu oddechowego, które objawia się między innymi dusznością i przewlekłym kaszlem. Choroba może prowadzić do bardzo poważnych komplikacji, w tym do inwalidztwa i życiowej niesamodzielności. Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się, co to jest POChP.

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc – przyczyny

POChP rozwija się w wyniku długotrwałej ekspozycji na szkodliwe czynniki środowiskowe, takie jak pyły, gazy, zanieczyszczenie powietrza, a przede wszystkim dym tytoniowy. Może to powodować stan zapalny w układzie oddechowym, co prowadzi do zwężenia dróg oddechowych i zmniejszenia przepływu powietrza w płucach.

To trzeba zapamiętać:

POChP to choroba, której nie można całkowicie wyleczyć – wywołane przez nią zmiany w układzie oddechowym są nieodwracalne. Podjęcie leczenia ma natomiast na celu złagodzenie objawów choroby.

POChP to choroba cywilizacyjna, diagnozowana u ludzi na całym świecie, niezależnie od płci i rasy. Stanowi coraz poważniejszy problem zdrowotny. Według Światowej Organizacji Zdrowia, do 2030 roku POChP będzie trzecią najczęstszą przyczyną umieralności.

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc może współwystępować z innymi schorzeniami, takimi jak osteoporoza, rak płuc, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, zespół metaboliczny, rozstrzenie oskrzeli czy refluks żołądkowo-przełykowy.

Więcej o tym, co to jest  POChP, przeczytasz na stronie internetowej: https://oddychajmy.pl/video/pochp-co-to-za-choroba/.

Podstawowe objawy POChP

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc nie zawsze daje jednoznaczne objawy. Choroba może rozwijać się latami bez wyraźnych symptomów, co opóźnia diagnozę i sprawia, że wielu pacjentów zgłasza się do lekarza już w zaawansowanym stadium POChP, kiedy możliwości leczenia są ograniczone.

Ważne jest zatem, aby nie ignorować nawet z pozoru drobnych objawów, które mogą wskazywać na problemy w funkcjonowaniu układu oddechowego, zwłaszcza znajdując się w grupie ryzyka Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc. Można wyróżnić kilka takich grup:

• Osoby używające wyrobów tytoniowych– do tej grupy zaliczamy także osoby narażone na bierne palenie, a potencjalnie również użytkowników tzw. papierosów elektronicznych i waporyzatorów. Dym tytoniowy stanowi kluczowy czynnik ryzyka POChP.
• Osoby żyjące w regionie charakteryzującym się niską jakością powietrza– Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc diagnozuje się również u osób, które nie używają i nigdy nie używały wyrobów tytoniowych. W wielu przypadkach bezpośrednią przyczyną choroby jest zanieczyszczenie powietrza, w szczególności pyły zawieszone tworzące zjawisko smogu.
• Osoby pracujące w zanieczyszczonym środowisku– w grupie ryzyka POChP znajdują się także osoby narażone na szkodliwe czynniki środowiskowe w swoim miejscu pracy, na przykład górnicy, hutnicy, metalurdzy, operatorzy maszyn budowlanych, mechanicy samochodowi, rolnicy, sprzątaczki, kosmetyczki oraz fryzjerzy.

Każda osoba znajdująca się w grupie ryzyka Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc, która ma powyżej 40 lat, powinna zwracać baczną uwagę na wszelkie niepokojące objawy ze strony układu oddechowego, w szczególności na:

1. Przewlekły kaszel– pojawiający się zarówno rano, wieczorem, jak i w ciągu dnia, niezwiązany z infekcją czy alergią, nasilający się pod wpływem czynników drażniących, jak kurz, pył, opary chemiczne, dym tytoniowy etc.
2. Duszność– może pojawiać się zarówno w trakcie wysiłku, jak i w fazie spoczynkowej. Osoby chore na POChP mogą mieć poważne trudności z np. pokonaniem kilku schodów czy przejściem krótkiego spaceru bez zadyszki.
3. Odkrztuszanie plwociny– plwocina to gęsta wydzielina z płuc, której częste odkrztuszanie może być jednym z objawów POChP.
4. Obniżona tolerancja wysiłku– czyli męczliwość, wolna regeneracja po aktywności fizycznej, a w zaawansowanej fazie choroby trudności z wykonywaniem codziennych czynności, takich jak ubranie się, umycie czy przygotowanie posiłku.

Diagnostyka i leczenie POChP

Każda osoba, która podejrzewa u siebie POChP na podstawie opisanych objawów i czynników ryzyka, powinna jak najszybciej udać się do lekarza pierwszego kontaktu. Lekarz oceni, czy konieczna jest dalsza diagnostyka w celu potwierdzenia lub wykluczenia choroby.

Podstawowym badaniem w diagnostyce POChP jest spirometria. Jest to nieinwazyjne badanie, które polega między innymi na wdmuchiwaniu powietrza do specjalnego aparatu spirometrycznego.

W przypadku zdiagnozowania POChP, pacjentowi zostanie zaproponowane odpowiednie leczenie, które ma na celu złagodzenie objawów choroby. Daje to szansę na zachowanie samodzielności i relatywnie dobrego komfortu życia.